Choroba bostońska, znana także pod takimi nazwami, jak wysypka bostońska, wirus bostoński, zespół dłoni, stóp i ust czy infekcja Coxsackie to choroba zakaźna, na którą zapadają małe dzieci. Szczyt zachorowań przypada na jesień i zimę. Jak rozpoznać chorobę bostońską, czy jest groźna i w jaki sposób przebiega jej leczenie?
Choroba bostońska – podstawowe informacje
Choroba bostońska jest bardzo zaraźliwa i może w szybkim tempie wywołać epidemię zachorowań. Wywołują ją wirusy z grupy Coxsackie (należące do enterowirusów), która liczy około sześćdziesięciu patogenów. Nazwa pochodzi od miejscowości Coxsackie niedaleko Bostonu, w której po raz pierwszy wirus ten został zaobserwowany i opisany.
Choroba bostońska przenosi się przez ślinę, mocz oraz kał. Dziecko może się więc zarazić np. mając kontakt z zabawką dotykaną wcześniej przez innego malucha, który nie umył rąk po skorzystaniu z toalety lub przez zwykłe kichnięcie osoby zarażonej. Pierwsze objawy występują między trzecim a piątym dniem od zakażenia.
Objawy
Nazwa „zespół dłoni, stóp i ust” nie wziął się z niczego. To właśnie w tych obszarach można bowiem najczęściej zaobserwować charakterystyczny objaw choroby bostońskiej – wysypkę. Występuje ona w jamie ustnej (przede wszystkim na podniebieniu i języku), na podeszwach stóp oraz dłoniach (głównie po wewnętrznej stronie i na opuszkach palców). Są to czerwone plamki, które później zmieniają się pęcherzyki z płynem surowiczym. Przypominają ospę, dlatego bostonka jest z nią często mylona. Czasem może dojść do nadkażenia bakteryjnego wysypki, co powoduje wystąpienie bolesnych (a czasem też, choć znacznie rzadziej, swędzących) owrzodzeń. Pozostałe objawy to:
- Wysoka gorączka – pierwszy z symptomów choroby, dopiero po 1-2 dniach od jej wystąpienia pojawia się wysypka
- Ból gardła, zapalenie gardła – mogą towarzyszyć wysypce
- Biegunka
- Brak apetytu – związany ze zmianami zlokalizowanymi w gardle
- Drażliwość, złe samopoczucie
Czasem, choć są to przypadki bardzo rzadkie, chorobie bostońskiej nie towarzyszą żadne objawy.
Nie pomyl jej z ospą!
Wysypka bostońska jest bardzo często mylona z ospą wietrzną. Wynika to z prostego faktu, iż zmiany skórne w obydwu przypadkach są bardzo podobne. Podstawowa różnica polega jednak na tym, że w przypadku ospy wysypka jest na całym ciele i nie zlewa się w plamy.
Leczenie
Choroba zazwyczaj przebiega dość łagodnie i po 7-10 dniach ustępuje. Stosuje się, tak jak w przypadku ospy, leczenie objawowe. Dzieciom zazwyczaj podawane są leki przeciwbólowe oraz przeciwgorączkowe. Warto też pamiętać o tym, aby maluch dużo pił. Musisz także uważać, by nie rozdrapywał wysypki, bo może tym doprowadzić do wystąpienia infekcji bakteryjnej. Pamiętaj, że mimo iż bostonka to niegroźna choroba, zbagatelizowana i nieleczona może wywołać np. zapalenie opon mózgowych.
Jak zapobiegać?
Opisywana choroba jest naprawdę bardzo zakaźna, ale warto chociaż spróbować ochronić przed nią dziecko w okresach zwiększonego ryzyka. Co możesz w tym celu zrobić?
- Pierz ubranka częściej – najlepiej od razu po powrocie dziecka z przedszkola czy szkoły.
- Jeszcze bardziej dbaj o higienę – niech maluch myje ręce bardzo często, nie używa sztućców innych dzieci, nie pije z ich kubków, nie bierze kęsa ich kanapek itp.
- Dezynfekuj zabawki, przybory szkolne.
- Unikajcie tłumów.
Powyższe zasady możesz wprowadzić w życie kiedy wiesz, że choroba grasuje
w pobliżu i słyszysz o zachorowaniach
Nazwą „choroby wieku dziecięcego” określa sie różne choroby zakaźne, które cechuje bardzo duża zaraźliwość.
Dla większości rodziców najwyższą wartością, jest zdrowie ich pociech. Okres dzieciństwa to czas, kiedy maluch szczególnie często narażony jest na różne choroby. Wrodzony brak odporności na nie, a także intensywny kontakt z rówieśnikami często sprawiają, że infekcji zwyczajnie nie można uniknąć. Ważnym jest zatem, by rodzic potrafił dobrze rozpoznać symptomy choroby i w odpowiednim czasie zaprowadził dziecko do lekarza.
Większość zakaźnych chorób u dzieci przebiega obecnie łagodniej niż dawniej (szczepienia). Należy zdawać sobie sprawę, że każda wirusowa choroba może stwarzać zagrożenie powikłaniami, dlatego mimo dobrego stanu dziecka, powinno ono przebywać w domu i okres rekonwalescencji powinien trwać odpowiednio długo. Dziecko nie powinno przebywać w towarzystwie innych dzieci, ponieważ je zakaża. Większość zakaźnych chorób wirusowych powoduje znaczny spadek odporności dziecka i dlatego pociąga za sobą częste zachorowania na inne choroby infekcyjne.
Leczenia przyczynowego nie ma, ponieważ nie znamy skutecznych leków antywirusowych. Dajemy dziecku zwiększone dawki Vit. C, środki przeciwgorączkowe, dziecko powinno przebywać w łóżku. Rozpoznanie ostrej choroby zakaźnej u dziecka zawsze stawia lekarz.
Choroby przechodzone w dzieciństwie, stymulują rozwój układu odpornościowego – a on służy nam przez całe życie. Znajomość symptomów sygnalizujących dany problem zdrowotny może zaoszczędzić niepotrzebnego niepokoju zarówno rodzicom, jak i dziecku. Świadomość, iż możemy mieć do czynienia z zakaźną chorobą wieku dziecięcego, pozwala na odpowiednio szybką reakcję i skuteczną pomoc maluchowi. Nie lekceważmy, czasami z pozoru niegroźnych, objawów i każdorazowo skonsultujmy się z lekarzem